Fon portföyünün yönetiminde yatırım yapılacak sermaye piyasası araçları seçilirken ağırlıklı olarak BIST'te işlem gören ortaklık payları ile Kamu ve/veya özel sektör borçlanma araçlarına yer verilecektir. Portföy yöneticisi; fon portföyüne dahil edilecek ortaklık paylarının seçimini sağlamak için temel ve teknik analiz yöntemlerinden faydalanırken, borçlanma araçlarının seçiminde ise piyasa koşullarına uygun olan vade yapısı ve getiriyi göz önünde bulunduracaktır. Fon portföyünün yönetiminde, risk faktörü yöntemi kullanılarak taktiksel varlık dağılımı sağlanır. Risk faktörü yöntemine göre fon yöneticisinin piyasadaki sistematik riski göz önünde bulundurarak belirlediği, 1 ve 5 arasında değişen ?risk değeri'ne göre ortaklık payları ve borçlanma araçlarına olan dağılım belirlenir. 1, en düşük sistematik riske işaret ederken, 5, en yüksek sistematik riski ifade eder. Sistematik risk; genel ekonomik koşullardan kaynaklanan ve dolayısıyla tüm yatırım araçlarını etkileyen kaçınılamayan riski ifade eder. Bu risk kaynakları; faiz oranı riski, enflasyon riski, politik risk ve kur riski olarak tanımlanır. En düşük risk değeri, ortaklık paylarına en yüksek miktarda yatırımı ifade ederken, en yüksek risk değeri borçlanma araçlarına en yüksek dağılımı ifade eder. Örnek olarak; 2 ile belirtilen risk değeri %30 ile %50 arası ortaklık paylarına yatırımı ifade ederken, %50 ile %70 arası borçlanma paylarına yatırımı ifade eder. Taktiksel varlık dağılımı ile piyasalarda oluşan kısa vadeli fırsatlar değerlendirilerek getiriye katkı sağlanmaya çalışılır. Fon, piyasa koşullarını ve eşik değerini dikkate alarak varlık dağılımını, madde 2.4'te belirtilen asgari ve azami sınırlamalar dahilinde belirleyebilir. Fon portföyüne yabancı para ve sermaye piyasası araçları da dahil edilebilir. Öte yandan bu sermaye piyasası araçlarının değeri fon toplam değerinin %80 `ini aşamaz.